تو آشنایی و نا آشنا تویی

تو در وجودم و از من جدا تویی

بر سرنوشت غیر تو سر خم نمی کنم

من تابعم به جبر ، اگر که قضا تویی

قد قامت نماز به بالای قد توست

آنک که استعاره ی من از دعا تویی

وقتی که بی وسیله و بی علت آمدی

بی شک "خود آی" هستی و شاید خدا تویی

کفر است شعر هایم اگر ، کافری خوشا!

شاعر تویی و خالق این واژه ها تویی